Interview met expert Marie-Claire Plaisier

• mei 3, 2023

Marie-Claire Plaisier studeerde farmacie in Groningen en was jaren beherend apotheker op verschillende locaties.  Werk is haar hobby en dat komt goed uit. Want sinds 2022 is ze eigenaar van een aantal Wassenaarse apotheken en daar komt een hoop bij kijken. Ze woont samen met haar man en twee kinderen. En heeft net haar 40^e verjaardag gevierd als we haar spreken voor dit interview.

Je bent sinds een tijdje eigenaar van verschillende apotheken. Hoe is dat?

‘Aan de ene kant verandert er niet zoveel. En tegelijkertijd verandert er van alles. Veel taken die je hebt als beherend apotheker komen overeen. Veel heb ik dus al eens gedaan of meegemaakt. Die ervaring komt nu goed van pas. Voordeel is dat je dingen meer naar je eigen hand kunt zetten. In het tempo dat jij zelf denkt dat het team aankan.’

‘Ik voel me nog verantwoordelijker’

‘Verschil is natuurlijk dat ik nu ook financieel eindverantwoordelijk ben. Soms moet je keuzes maken, die je liever niet wilt maken, om de gezondheid en continuïteit van je bedrijf te waarborgen. Dat soort dingen valt me veel zwaarder, dan toen het van bovenaf werd opgelegd. Ik voel me nog verantwoordelijker. De hoeveelheid papierwerk en regelzaken die komt kijken bij een overname. Toegang tot systemen, portalen, bankpassen, de registratie in het UBO register… En dan ook nog eens alles in drievoud. Dat hier zoveel tijd in zou gaan zitten, had ik echt niet voorzien.’

Meerdere apotheken overnemen, betekent ook meerdere teams leren kennen…

‘Ja, dat klopt. Mijn eerste werkdag was ook de eerste keer dat ik de teams ontmoette. Dat had ik achteraf gezien wel anders willen doen. Je komt nieuw binnen en het team heeft nog geen idee wat het kan verwachten. Je moet dus echt vertrouwen winnen en je sporen verdienen. Logisch natuurlijk.’

‘Er bestaat geen one size, fits all’

‘Het waren drie apotheken, met drie teams. Ieder met een eigen cultuur en historie, die toch een geheel moeten gaan vormen. Dat kost tijd. En ieder team heeft daarin z’n eigen benadering nodig. Er bestaat geen one size, fits all. Dus heb ik geprobeerd mijn benadering aan te passen op de teams. En tegelijkertijd heb ik ook leren loslaten in die beginperiode. Ik kon nou eenmaal niet overal tegelijk zijn en altijd de aandacht geven die ik het liefst wel wilde geven.’

Wat is jouw idee van de ideale bedrijfscultuur?

‘Een open cultuur met een prettige werksfeer. Waar collega’s goed op elkaar ingespeeld zijn,  elkaar feedback durven geven en met elkaar zorgen dat het werk afkomt en de patiënten deskundig en vriendelijk geholpen worden.’

Wat drijft je als eigenaar?

‘Ik vind het geweldig om te kunnen bouwen aan het soort organisatie waar je zelf helemaal achter staat. Ik hou van een uitdaging en ben op m’n best als er echt iets te verbeteren valt. Als je met z’n allen naar een bepaald doel werkt. En dat je dan na een tijdje kunt zeggen dat je trots bent op de apotheek, het team en de farmaceutische zorg die je met het team levert.’

Hoe krijg je de neuzen dezelfde kant op om dit voor elkaar te krijgen?

‘Het begint bij het kennen van de teams op persoonlijk niveau en goed weten wat de teamdynamiek is. Daarnaast probeer ik open te zijn over wat er speelt in de apotheek en het team te laten meedenken over de aanpak. Als je ze bij grote beslissingen betrekt en goed uitlegt waarom je iets wel of niet doet, dan is er meer draagvlak.’

Weerstand is vaak onvermijdelijk bij verandering. Hoe ga je daarmee om?

‘Ik probeer er altijd achter te komen wat het onderliggende probleem is. En, je hebt nooit het hele team tegen je. Vaak is er een enkele die echt op iets tegen is. Ik ga dan graag in gesprek en zoek naar de dingen waar we elkaar in kunnen vinden, want die zijn er ook altijd. Door in gesprek te gaan, ontdek je dat je vaak hetzelfde doel hebt. Alleen de weg ernaar toe verschilt. Ik zoek dan naar de dingen die kunnen helpen om iedereen toch op dezelfde weg te krijgen. Als je ruimte maakt voor de persoonlijke behoeftes, worden de mensen die eerst ‘tegen’ waren, heel regelmatig juist de kartrekker.’

Hoe zie je de toekomst van ons vak?

‘Er wordt steeds meer gestuurd op grote apotheken. En ik denk ook dat apotheken zich steeds meer zullen specialiseren in bepaalde vakgebieden. Een grotere apotheek voelt echter voor de klant al snel minder persoonlijk. Dat merk ik ook sinds de fusie van twee apotheken. Dus daar ligt een uitdaging. Door alles efficiënter te laten lopen en meer te stroomlijnen, moeten we er toch voor zorgen dat er tijd overblijft voor persoonlijk advies en het beantwoorden van vragen.’

Hoe manage je je werk en privé?

‘Ik breng de kinderen elke dag naar school en we eten altijd samen. En als er wat is staat m’n schoonmoeder altijd klaar om de kinderen op te vangen.

Zodra de kinderen op bed liggen, gaat de laptop weer open. Vooral het begin was pittig, dan besteed je alle tijd die je naast het werk overhoudt aan je gezin en schiet de rest erbij in. Nu komt er langzaam weer wat tijd voor hobby’s, familie of vrienden. Vanavond voor het eerst sinds lange tijd weer tennisles!’

Wie is jouw grootste inspiratiebron? 

‘Ik geloof dat je overal je inspiratie vandaan kunt halen, of het nu ergens goed loopt of juist niet. Van een ieder heb ik weer wat anders opgestoken, of dat nu m’n vader was, een bevlogen collega of leidinggevende, of een keten.’

Wat wil je de lezer meegeven? 

‘Het is hard werken, maar als je doet wat je leuk vindt, voelt het gelukkig niet als werk.’

Marie-Claire volgen kan via LinkedIn.

Nieuwsgierig hoe wij vanuit KennisConnect Marie-Claire en haar team hebben mogen ondersteunen? Kijk dan eens hier of neem contact met ons op!